Fizycy i filozofowie wciąż szukają.

Słusznie przeczuwają, że uchwycenie tej jednej reguły, prawidłowości, wzoru, pozwalającego trzymać w rękach Cały Wszechświat, jest potencjałem do odkrycia.

Temat byłby bardzo prosty, gdyby nie jawił się jako tak skomplikowany każdemu, kto pochylając się nad nim, na starcie stawia sobie granice poznania.

Jak łatwo się domyślić, poznanie jest i nigdzie się nie ukryło, aczkolwiek znajduje się poza tymi sztucznie stworzonymi, acz powszechnie podzielanymi granicami.

Konsekwencjami życia akceptującego granice, czyli uniemożliwiającego POZNANIE, jest doświadczenie rzeczywistości jako chaotycznej, nieprzewidywalnej, a przez to nieustannie zagrażającej.

Naturalną konsekwencją bycia bez granic jest POZNANIE, które jawi się wówczas jak wielki słoń na środku salonu, którego nikt wcześniej nie dostrzegał (tym jest ślepota oczu ciała, czyli uznania granic).

A kiedy już POZNAŁEŚ, masz całą rzeczywistość w garści. Nie jest ona dostępna jednak tobie, który masz granice.
A kiedy ich nie masz, nie jesteś już tym samym “ja”.
I tu jest klucz do KREACJI.

Zapraszam z miłością ?
Dominika